Lecce

Lecce is de belangrijkste stad van de Salento. Met haar prachtige architectuur staat Lecce ook wel bekend als het “Athene van Puglia”, “Florence van het Zuiden” en “hoofdstad van de Barok ‘.

De Romeinen kenden de stad als Lupiea, een bloeiend centrum en belangrijk genoeg om er een amfitheater te laten bouwen. De resten hiervan vind je middenin het centrum van de oude stad. Na de romeinse tijd werd Lecce bestierd door Saracenen, Noormannen, graven en gravinnen. Karel V liet een stadsmuur bouwen om Lecce tegen de aanvallen van buitenaf. Vier imposante stadsmuren waren onderdeel van deze ommuring. De muren kun je niet meer zien, maar 1 van de poorten staat nog altijd overeind; Porta Napoli.

Een wandeling door Lecce start je op Piazza Sant Oronzo, het middelpunt van het historisch centrum van de stad. Je eet een cornetto of een pasticiotto leccese (een typisch cakeje uit Lecce gevuld met crema) bij Pasticceria Natale (Via Salvatore Trinchese) of bij een van de andere koffiebars op het plein. Een heerlijke stadswandeling kun je maken langs de Santa Croce, Sant Irene en uitrusten doe je in het park “Giardini Pubblici”. De dag afsluiten kun je doen bij Cafe Alvino, wederom aan het Piazza Sant Oronzo. Alvino is een van de oudste cafes van de stad. Cena? (avondeten) Kies uit een van de vele restaurantjes aan de Via Federico d’Aragona. Deze straat zit vol restaurantjes die allerlei plaatselijke lekkernijen serveren.

 

Bezienswaardigheden

• Basilicata di Santa Croce
• Duomo di Lecce
• Museo faggiano Lecce
• Chiesa di SantIrene
• Chiesa di Santa Chiara
• Chiesa di San Matteo
• Anfiteatro Romano
• Colonna di Sant Oronzo
• Castello Carlo V
• Teatro Romano di lecce
• Museo della Cartapesta
• Museo provinciale Sigismondo Castromediano
• Museo Diocesano
• Museo Verrofiario della Puglia
• Giardini Pubblici

 

Porto Cesareo (Lecce)

Deze stad aan de Ionische kust van de Golf van Taranto doet aan als een typisch vissersdorpje met smalle steegjes, witgekalkte huizen, bloem wijnstokken en een levendige haven vol met visrestaurants. Het is een betoverende badplaats, met meer dan 17 km stranden (torre Lapillo) en een groot aantal kleine eilanden, waarvan de grootste het Isola dei Conigli is, beter bekend als het Konijneneiland; een natuurreservaat dat een thuis biedt voor tegenwoordig bedreigde diersoorten. 

Zoals blijkt uit archeologische vondsten op de Penisola della Strea, werd het gebied bewoond in de prehistorie, daarna vestigden Griekse zeelieden zich waar nu het “Scalo di Furno” is. De Romeinen noemden het “Portus Sasinae”en genoten van een zeker belang. Met de val van het Romeinse Rijk werd het bijna verlaten, tot rond de 10e eeuw na Christus een groep van Basiliaanse monniken een abdij vestigden die de beschaving terugbracht naar dit grondgebied.

Vanaf de 15e eeuw was het onder de heerschappij van de Orsini del Balzo, vervolgens onder de Acquaviva. Het werd een druk handelscentrum van graan en olie. Om de kust te beschermen tegen piraten en invallers, werd een toren gebouwd, dat een van de mooiste torens ia aan de kust van Salento aan de Ionische Zee. In de 18e eeuw werd een tonijn fabriek opgericht, die werk verschafte  aan de vissers van deze plaats.

Bezienswaardigheden

• De toren van Porto Cesareo
• De toren van Torre Lapillo
• Twee belangrijke natuurreservaten, het “Palude del conte e duna costiera – Porto Cesareo” en het regionale park “Porto Selvaggio e Palude del Capitano”
• Het Museo Talassografico

Santa Maria di Leuca (Lecce)

Santa Maria di Leuca is de punt van Puglia. Aan weerszijden van de uiterste punt zit een klif op het oosten en een beschermde inham met een vuurtoren waar vanaf je kunt genieten van een uitzicht van bijna 360 graden over de twee zeeën die hier bijeenkomen, de Adriatische Zee en de Ionische Zee. De plaats heeft de Europese Blauwe Vlag voor het kristalheldere water. 

Santa Maria di Leuca is beroemd om zijn vuurtoren, die, met zijn hoogte van 47 meter op 102 meter boven de zeespiegel, de tweede belangrijkste vuurtoren van Italië is. Naast de vuurtoren is het grote heiligdom, of Basiliek, De Finibus Terrae (“End of the Land”, 1720-1755), gebouwd om de passage van St. Peter hier herdenken tijdens zijn reis naar Italië. Het is gewijd aan de Heilige Maria (waaraan de naam van de stad Santa Maria di Leuca is ontleend). Het ligt op de voormalige locatie van een Romeinse tempel gewijd  aan Minerva. Het gebouw is voorzien van een versterkte structuur, omdat het een aantal keer is aangevallen door Algerijnse piraten . In dezelfde site werd een Corinthische zuil opgericht in 1939 om de bouw van het Apulische aquaduct (Acquedotto Pugliese) te vieren. De basiliek is aangesloten op de poort door middel van een 284-stap trap.

Punta Meliso voorgebergte is het zuidoostelijke uiteinde van Italië – traditioneel beschouwd als het laagste punt van de geografische “hiel” van de Italiaanse schiereiland, evenals de ontmoetingsplaats van de wateren van de Adriatische Zee en de Ionische Zee . Maar Leuca is een baai, dus er is nog een voorgebergte genaamd Punta Ristola tegen deze geografische bijzonderheid. Sinds oktober 2006 maakt het grondgebied deel uit van het regionale park “Costa Otranto – Santa Maria di Leuca e Bosco di Tricase”. Santa Maria di Leuca’s kuststreek wordt gekenmerkt door een groot aantal grotten met Latijnse en Griekse inscripties. Ook bekend zijn de 19de-eeuwse patriciërs villa’s (ca. 43 in getal). Niet ver van Punta Ristola, op 85 m diepte, ligt de schipbreuk van het Italiaanse onderzeeër Pietro Micca, tot zinken gebracht tijdens de Tweede Wereldoorlog met zijn bemanning van 58 mensen.

Bezienswaardigheden

• De negentiende-eeuwse villa’s
• Le Grotte di Rada
• Le Grotte di Ponente
• Le Grotte di Levante
• Basilica Santa Maria De Finibus Terrae
• Chiesa di Cristo Re
• De vuurtoren Leuca
• La Torre dell’Omomorto

Otranto (Lecce)

Otranto heeft nog steeds de kenmerken van de oude handelssteden van de Middellandse Zee. De architectuur van de oude stad, het kasteel, de haven, torens, crypten en kerken getuigen van de geschiedenis die teruggaat tot de periode tussen het einde van de dertiende eeuw en de elfde eeuw voor Christus. Otranto wordt beschouwd als een van de mooiste steden van het Italiaanse schiereiland door het adembenemende landschap, gekenmerkt door de schoonheid van het kristalheldere water van de omringende oceaan (met dank aan die de stad kreeg een aantal jaren de blauwe Vlag voor de helderheid van het strand) en de ongerepte natuur van zijn land, samen met haar rijke geschiedenis. 

Op heldere dagen kun je de bergen van het vasteland van Albanië zien liggen. De twee middeleeuwse uitkijktorens zijn nog een bewijs van de Turkse invasie. Het historische centrum is ondanks de grote uitbreiding van de stad nog helemaal intact gebleven en straalt een oosterse rust uit. De middeleeuwse binnenstad wordt gekenmerkt door smalle stenen straatjes die tussen de huizen door slingeren. Karakteristiek is het Castello Aragonese (een fort, rijk aan geschiedenis en legenden. dat eind 15e eeuw door de familie van Aragon gebouwd is) en dat drie cilindrische torens heeft en omringd is door een grote gracht).Het centrum van de stad is gevestigd binnen de muren van het Castello Aragonese.

Het belangrijkste monument van Otranto is de kathedraal met zijn mozaïekvloer uit 1165. Er bevinden zich hier ook nog de overblijfselen van de 800 personen die gedood zijn door de Turken. De kathedraal wordt beschouwd als de grootste kerk van Puglia. Vlakbij Otranto vind je nog een Griekse enclave, met dorpen (en vele historische bezienswaardigheden) waar tot op heden nog Grieks gesproken wordt.Wandelend door de geplaveide straatjes van de oude binnenstad van de stad, over het hoofd gezien door winkels met karakteristieke voorwerpen, restaurants, bars en prive-woningen, kunnen we  de klokkentoren zien op het Piazza del Popolo en het uitzicht op de haven van Bastion Pelasgen. Door middel van “Porta a Mare”  het passeren van de ruïnes van een voormalige kerk en langs een lange houten trap komt u in de haven. 

Op een heuvel met uitzicht op de zee, is de kapel van de Heilige Geest, bekend als de Kerk van Onze-Lieve-Vrouw dell’Altomare, gebouwd in de 17e eeuw en gerenoveerd in 1744.

Bezienswaardigheden

• Castello Aragonese
• La Cattedrale
• Basilica di San Pietro
• Cappella della Madonna dell’Altomare
• Santuario di S. Maria dei Martiri
• Il Borgo Antico
• Ipogeo di Torre Pinta

Ugento (Lecce)

De stad Ugento is erkend als een stad voor zijn architectonische, archeologische en ecologisch waarde.

Ugento heeft vroegste oorsprong. Rond 1500 voor Christus werd het opgericht door de Messapi die eveneens  sporen hebben achtergelaten van hun aanwezigheid in de vorm van de de Messapiche muren. Tijdens het Romeinse Rijk werd Ugento een deel van het  expansieve Rome, niet alleen als een gemeente, maar ook als een bondgenoot. Het uitbreken van de vijandelijkheden tussen Rome en Carthago hebben ertoe geleid dat de stad tot een alliantie met Hannibal te vormen in de ijdele hoop van het herwinnen van de “onafhankelijkheid”. Zo kwam het dat de haven van Ugento werd gebruikt voor de landing en de “levering van” het leger van Hannibal. Ugento werd, na de val van het Romaanse Rijk, meerdere malen geplunderd door barbaren en verwoest door de Goten in 545 en in de 842 door de Saracenen.

Met de “komst van de Normandische koninkrijk was er een periode van stabiliteit waarin tijdens de herverkiezing de Latijnse bisschop won van de Griekse. Na een aantal leiders om de beurt aan het roer te hebben gehad werd het land in 1537 opnieuw verwoest door de troepen van Frederik Barbarossa. De huidige lay-out van het historische centrum van Ugento is gemaakt op basis van een bouwplan in 1880, toen het Piazza Vittorio Emanuele II werd gebouwd. Absoluut een stad met een rijke geschiedenis!

Gallipoli (Lecce)

Gallipoli wordt ook wel de Parel van de Ionische Zee genoemd door de kustlijn met prachtige zandstranden in de provincie Lecce. Gallipoli staat bekend vanwege de barokke kerken, gebouwen uit de Renaissance en balkons die rijk zijn voorzien van ornamenten die tussen de smalle straatjes van de oude stad te zien zijn. Het oude centrum is omringd door stadsmuren die nog tot de vorige eeuw werden versterkt en is te bereiken via een nieuwe houten brug. De naam is afgeleid van het Griekse ‘Kale polis’, of “mooie stad.” Het is in feite gewoon de schoonheid van de plek die deze zo uniek en bijzonder maakt. Het is de charme van haar schatten, de rijkdom (natuurlijke of anderszins) om ervoor te zorgen dat deze stad  bekend is en gewaardeerd wordt over de hele wereld. Lage kliffen, prachtige stranden, uitstekende historische monumenten, dit is Gallipoli, dit is de  “Parel van de Ionische Zee” Gallipoli is gelegen langs de westkust van Salento en presenteert zich in een vreemde vorm: een stad verdeeld in twee delen, een klein eiland omsluit de oude stad, de zogenaamde oude stad welke door een zeventiende-eeuwse boogbrug met het vasteland wordt verbonden, Gallipoli is rijk aan geschiedenis en cultuur. De Slag om Gallipoli, ook bekend als de Dardanellencampagne of de Gallipolicampagne, vond plaats op dit eiland in het Ottomaanse Rijk (in hedendaags Turkije) van 25 april 1915 tot 9 januari 1916, tijdens de Eerste Wereldoorlog. De turkse invloeden zijn in delen van de stad nog merkbaar en je kijkt je ogen uit met al het moois, de kleuren, folklore en de heerlijke eettentjes.

Bezienswaardigheden

• Torre dell’Alto Lido
• La Fontana greca
• Palazzo Pirelli
• Palazzo Fontana
• Palazzo Vallebona
• Chiesa di Sant’Angelo
• Het eiland Sant’Andrea
• Punta della suine in poi
• ChiesaCrocefisso
• Basilica concattedrale di Sant’Agat
• Palazzo del seminario
• Chiesa di San Francesco di Paola
• Chiesa di San Francesco d’Assisi
• Chiesa di San Domenico al Rosario
• Chiesa del Santissimo Crocifisso
• Chiesa di Santa Maria della Purità 
• Chiesa di Santa Maria degli Angeli
• Santuario di Santa Maria del Canneto 
• Chiesa del Carmine
• Chiesa della Santissima Trinità e delle Anime del Purgatorio
• Chiesa dei Santi Apostoli Pietro e Paolo
• Chiesa conventuale di Santa Teresa
• Chiesa dell’Immacolata Concezione 
• Chiesetta di Santa Cristina
• Chiesa di San Pietro dei Samari 

Nardo (Lecce)

Nardò is een Italiaanse stad in de provincie Lecce, op enkele kilometers van de Golf van Taranto. Al vele duizenden jaren is deze plaats in de Salento door mensen bevolkt. Gedurende de Griekse periode heette de stad Nerìton, de Romeinen herdoopten de stad Neritum. De meeste monumenten in het huidige centrum van de stad dateren uit de achttiende eeuw. Na de verwoestende aardbeving van 1743 zijn veel bouwwerken in de barokstijl herbouwd. Midden op het Piazza Salandra, het hart van de stad, staat de bijzondere zuil Guglia dell’Immaculata. Aan ditzelfde plein staat ook de oosters uitziende Palazzo della Prefettura met zijn loggia. De voorkant van de kerk San Domenico is versierd met beelden.

 

 

 

 

Torre del Cardo (Lecce)

Torre del Cardo werd gebouwd rond de 16e eeuw en ontleend zijn naam aan de Romeinse weg, de zogenaamde “Cardo”, die de stad vanuit het noorden zuidwaarts doorkruist.

Er wordt gezegd dat rond het midden van 1400 de prachtige maar rustieke omgeving van Taranto Murgia tot het uiterste deel van Salento continue werd geplunderd door een bende genaamd “de bende van 24 rovers”, die hun acties pleegden ten nadele van de rijke en nobele inwoners. De roversbende werd beroemd en berucht toen zij de zeer rijke barones Maria d’Enghien, die leefde in het kasteel van Copertino, beroofden. Nadat haar man was overleden was zij de enige erfgenaam van een zeer grote hoeveelheid geld. De bende kreeg de buit en verborg het in het eenzame land. Er wordt gezegd dat vier eeuwen later de schat werd gevonden door een bende bandieten die leefden in dit gebied. Ze verborgen het in een “Capasa” (= een typische amfora) en wel in de toren. Ze spraken een spreuk uit over de schat  om hun rijkdom te beschermen. Vele jaren bleef de toren verlaten, terwijl door de legende de bekendheid van de toren alleen maar groter werd. ..

Volgens de legende ontmoette op een dag een dappere en gulle boer een oude wijze man dicht bij de Toren. De man vertelde hem over het verhaal van de “Tesoro ti lu Cardu”; “de schat van Cardo” De oude wijze man vertelde de boer dat, om de schat te vinden, hij de top van de toren moest bereiken en wel op Goede Vrijdag. Dit terwijl hij een baby in armen draagt en een gewijde lam. Een licht zou hem dan voeren naar de kamer van de schat…De boer wachtte geduldig op Goede Vrijdag, maar hij beklom de toren zonder baby en zonder lam. Dit omdat hij dacht dat hij het kind moest offeren en omdat hij dacht dat er geen priester was geweest die het dier had kunnen zegenen, want het was de avond van het Heilig Graf. Hij begon de trap te beklimmen,  maar na een paar stappen realiseerde hij zich dat een onbekende kracht hem met geweld probeerde te vangen. Hij ontsnapte uit de greep en vluchtte, doodsbang, weg…De boer vertelde iedereen dat de kracht die hem die nacht gegrepen behoorde tot de geest van de bandieten. Het had te maken met de vloek die zij ooit hadden uitgesproken om hun schat te beschermen. Vanaf dat moment hebben veel mensen naar de schat gezocht. Sommige mensen zeggen dat het werd gevonden, anderen zoeken er nog naar, verrukt door  de prachtige sfeer van Torre del Cardo, waar de aanwezigheid van de geest van de bandieten ‘die, na zoveel eeuwen, nog steeds de amfora van de verborgen schat beschermt’ nog steeds kan worden gevoeld….

Torre dell Orso

Torre dell Orso (toren van de beer) ligt langs de kust en wordt gekenmerkt door mooie baaien die worden afgewisseld met grotten en kleine kloven. Het dorp ligt ongeveer 500 meter van het strand dat bekend staat als “Het Caribisch gebied van Salento”, van waaruit u kunt genieten van het prachtige panorama van de bekende rotspilaren “le due sorelle”. Het dorp is omgeven door een weelderig bos , ook zeker een bezoek waard!

Castrignano del Capo

In Castrignano ontmoeten de Ionische en de Adriatische zee elkaar. Leuca maakt deel uit van Castrignano del Capo.

Castrignano is een plaats die bekend staat om zijn stranden, maar ook om natuur.
De oorsprong teruggaat tot de eerste jaren na Christus, is een gebied zeer rijk aan oude geschiedenis, tradities en cultuur, en vooral van de vele historische, zoals kerken, kastelen, torens, grotten en oude dorpjes.

Zeker een geweldige plek om te bezoeken is de oude stad, dat is, het centrum van het land, gekenmerkt door smalle straatjes en steegjes die elkaar kruisen met elkaar en leiden u naar de mooie Moeder Kerk, gewijd aan St. Michael de Aartsengel.
In dit centrum, ook kunt u de toren van de verdediging, cirkelvormige gebouw, gebouwd in 1550 vijftien meter hoog met vijf kanonneerboten vinden; en de zestiende-eeuwse kasteel, genaamd de menhir met “hoed” en tenslotte de kerk gewijd aan St. Johannes Chrysostomos.

Fascinerend zijn de vele grotten, sommige bezocht door het land als Porcinara de grot en de grot rijke Griekse en Latijnse inscripties en neolithische Devil’s. Anderen kunnen alleen worden geopend door de zee als de grot van Morigio, Cazzafri, de rivier en de Grot van de drie deuren zeker de meest karakteristieke en de meest bezocht door toeristen met drie ingangen die zijn gecombineerd in een enkele holte. Alle fascinerend.

Castrignano Kaap is een ideale plek voor mensen die graag hun vakantie doorbrengen op zee in een onbedorven en vol charme en mysterie.